19 06 2015, 10:32 Güncelleme: 10:50
Yunanistan ve kreditörler arasında pek çok kritik dönemeç aşıldı, ancak hala bir anlaşma sağlanamadığı gibi, bir ilerleme kaydedildiğine dair de sinyal yok.
Uluslararası Para Fonu (IMF) Başkanı Christine Lagarde, “Yunanistan'a borç ödemesi için 30 Haziran’da dolacak sürenin ardından ek bir süre verilmeyeceğini” belirtmiş ve ülkenin mutlaka bir anlaşma sağlaması gerektiğini ortaya koymuştu.
Peki aşılamayan farklılıklar ve tarafların temel talepleri neler?
KREDİTÖRLER
Yani diğer Euro Bölgesi ülkeleri ve Uluslararası Para Fonu (IMF), temel olarak Yunanistan'ın sorumluluklarını yerine getirebilmesi için bütçesinde çeşitli kısıntılar yapmasını istiyorlar. Bunun için de ısrarla talep ettikleri iki yöntem var. Emeklilik maaşı kesintileri ve vergi artırımları. Ülke ekonomisinin uzun vadeli finansal sağlığının yeniden tesis edilmesi için bu önlemlerin hayati olduğunu söylüyorlar.
Ayrıca ülkenin emeklilik sisteminin sürdürülebilir olmadığını söyleyen IMF, emeklilik fonlarında milli gelirinin yüzde 1'i kadar kısıntı yapılması gerektiğini vurguluyor.
YUNANİSTAN
Atina hükümeti ise istenilen önlemlerin ülkeyi daha da büyük resesyona sürükleyeceğini söylüyorlar. Maliye Bakanı Yannis Varoufakis de pek çok kez reform için zaman istediklerini söyledi.
Yunanistan'ın daha önce sunduğu taslak planların merkezinde bütçe kesintileri değil borçların yapılandırılması yer alıyordu.
Atina'ya göre yeni anlaşmanın bu ve önümüzdeki yıl için bütçe hedefleri düşük olmalı. Kreditörler bütçe fazlasının bu yıl milli gelirinin yüzde 1'i önümüzdeki yıl ise yüzde 2 olması gerektiği konusunda ısrarcı. Bu teklifler şu anda devrede olan kurtarma programının hedeflerinin çok altında, ancak Atina'nın beklentilerinin üstünde.
