Atina'da baskı artıyor

Yunan hükümetinin Ocak'ta göreve geldiğinden beri yaptığı en büyük hata kaderinin Almanya'nın elinde olduğunu sanmak oldu. İlk iki ay boyunca uluslararası kreditörlerle görüşmeyi reddetti. Tüm kurtarma programı fonlarını kontrol eden Avrupa Birliği maliye bakanlarından oluşan Eurogroup'la bile görüşmek istemedi.

Onun yerine, Yunan Başbkanı Alexis Tsipras, Atina'nın kurtuluşunun politik bir anlaşmada olduğuna inandı. Berlin'de 10 saat boyunca devam eden görüşmelerde Alman Başbakanı Angela Merkel, Tsipras'ı yanlış düşündüğü, Almanya'nın gücünü abarttığı ve kreditörlerin gücünü azımsadığı konusunda ikna etmeye çalıştı.

Ancak bu durum, Almanya'nın Yunanistan'ı umursamadığını göstermiyor. Merkel Euro Bölgesi'ni birarada tutmak istediğini 2012'de Yunanistan'a kurtarma programının savunduğunda da göstermişti. Eleştrilere karşı, “euro çökerse Avrupa da çöker” demişti.

Ancak, Atina'ya istediğinin yani koşulsuz borcun verilemeyeceği konusunda da Berlin'in duruşu çok net. Yeni bir hükümet, önceki anlaşmaların geçersiz sayılması demek olmuyor. Yunanistan nasıl hala NATO'ya üye sayılıyorsa kurtarma programının koşulları da aynı kalıyor.

Tabi ki Atina'nın değişiklik talep etme hakkı var. Ancak bunun için Eurogroup'un tüm üyelerini ikna etmesi gerekiyor, sadece Almanya'yı değil. Almanya'nın grup içinde güçlü oldupu dopru ancak tek yetkili değil.

Özellikle Yunanistan'ın iki ay boyunca programın özüne odaklanmak yerine sürece itiraz etmesi büyük bir hayal kırıklığı yaratıyor. Ancak hala Yunanistan'ın bazı adımlar atmaya başlayacağı konusunda umutlar var.

Kesin olan şu ki bu süreçte kararlı adımlar atacak taraf Almanya değil, Yunanistan. Tsipras seçim kampanyası sırasında hem Yunanistan'ı euro'da tutmayı hem de Euro Bölgesi'nin değiştirmeyi vadetmişti. Bugün bakıldığında ikisini aynı anda yapamadığı gözüküyor. Şimdi önündeki zorluk kreditörlerle bir anlaşmaya varıp, partisini ve meclisi bu anlaşma konusunda ikna etmek. Bu da Merkel'in değil, Tsipras'ın politik yetenekleri için büyük bir test olacak.